با انتشار گزارش برانت لند، موضوع توسعه پایدار وارد مباحث و جهت گیری های دولت ها و تجارت جهانی شد و تلاش های زیادی برای ارائه تعریفی دقیق از مفهوم پایداری انجام گرفت. برای قابل اندازه گیری شدن این مفهوم و عملیاتی شدن ایده ی شهر پایدار، یک روش کمی جدید مورد نیاز بود، بنابراین روشی به نام "جای پای بوم شناختی" (ای- اف) ارائه شد. روش (ای- اف) توسط پروفسور ویلیام ریز و دکتر ماتیس واکرناگل در اوائل دهه 1990 ارائه شد.
نوشتن دیدگاه