کتاب نهادها و سازمانهای مرتبط با گردشگری در ایران
(با تاکید بر مفاهیم)
کانون هماهنگی دانش و صنعت گردشگری دانشگاه علامه طباطبایی
به کوشش: دکتر اکبر پورفرج
عنوان بخش: اقتصاد و گردشگری
گردآورندگان:
دکتر محمدرضا فرزین (هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی)
مهری نصیری (کارشناس ارشد مدیریت جهانگردی دانشگاه علامه طباطبائی)
مقدمه بخش:
در جهان در حال تحول ما هر زمان گروهی از فعالیتهای اقتصادی - اجتماعی مورد توجه بیشتری واقع می شوند و منافع و اهمیت یا محدودیتها و موانع پیش روی آنها مورد بحث و بررسی قرار میگیرند. شاید از این منظر بتوان سالهای نخست قرن بیست و یکم را عصر توجه خاص به گردشگری خواند و به همین مناسبت آن را صنعت قرن بیست و یکم می خوانند. گروهی با ذکر ارقام و شواهد اقتصادی، آثار و نتایج ثمربخش آن در عرصه شکوفایی اقتصادی ملی و بین المللی را مطرح میسازند و دستهای دیگر بر نقش آن در تعامل میان ملت ها و بنیان نهادن صلح جهانی سخن به میان می آورند، علاقمندان به صنایع پاک این صنعت را کارخانه بدون دود می خوانند و منتقدان، گردشگری را اسبابی برای تهاجم فرهنگی و تخریب محیط زیست می دانند (رنجبریان و زاهدی،1385). امروزه توسعه گردشگری در تمامی عرصه ها، چه در سطح ملی و منطقه ای و چه در سطح بین المللی مورد توجه برنامه ریزان دولتی و شرکت های خصوصی قرار گرفته است. آگاهی جوامع از این که گردشگری منبع درآمد ارزی بسیار مناسب و قابل ملاحظهای در اختیار اقتصاد یک کشور قرار می دهد، باعث شده است که گردشگری مفهوم بسیار گسترده ای در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی پیدا کرده و به عنوان یک صنعت تلقی می شود (طیبی، 1387) و پس از بانکداری دومین بخش بزرگ خدمات و تجارت بین الملل است (رحمانپور،1379). همچنین ریشتر (1989) معتقد است که گردشگری بزرگترین و پر رونق ترین صنعت جهان است، انتظار میرود که در قرن بیست و یکم نیز این صنعت پیشتاز بوده و سیر صعودی آن ادامه یابد.
این کتاب با حمایت جامعه تورگردانان ایران و آقای حمید جاهدی توسط انتشارات آوای ظهور به چاپ رسیده است.
نوشتن دیدگاه