کتاب نهادها و سازمانهای مرتبط با گردشگری در ایران
(با تاکید بر مفاهیم)
کانون هماهنگی دانش و صنعت گردشگری دانشگاه علامه طباطبایی
به کوشش: دکتر اکبر پورفرج
عنوان بخش: امنیت و گردشگری
گردآورندگان:
دکتر رحیم زارع (هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی)
ابتهال زندی (کارشناس ارشد مدیریت جهانگردی دانشگاه علامه طباطبایی)
هادی خان محمدی (دانشجوی دکترای مدیریت دولتی دانشگاه علامه طباطبایی)
مقدمه بخش:
در گذر زمان سفر و گردشگری به صنعتی سودآور و حائز اهمیت تبدیل شده است که درآمدهای کلانی برای کشورهای جهان به ارمغان میآورد. هر کشور ویژگیها و مشخصه های برجستهای دارد که میتواند گردشگران را به خود جذب کند. یکی از مهمترین عواملی که دوام بازدید افراد از یک مقصد را به دنبال دارد امنیت آن مقصد است (ونگ ، 2009: 75). اهمیت مقوله امنیت در گردشگری تا جایی است كه نگرانی نسبت به آن، سفر به آن مناطقی را که فاقد امنیت كافی و یا دارای احساس ناامنی هستند، کاهش خواهد داد (كزاك و همكاران ، 2007: 233). امروزه امنیت را میتوان به عنوان یکی از مهم ترین و اساسیترین اصول تدوین راهبرد توسعه گردشگری در جهان مطرح نمود، به گونهای كه امنیت، یكی از شاخصترین پارامترها در جلب گردشگران داخلی و خارجی محسوب میشود.
با مطالعه متون انتشار یافته از سوی مازلو در سال 1970، در تئوری سلسله مراتب نیازها (رک. پورفرج، اکبر، در همین مجموعه) كه از مهمترین تئوریهای مورد استفاده در توضیح پدیدههای انسانی و از جمله رفتار مصرفکننده در گردشگری است، نیاز به امنیت، خصلت ذاتی بشر معرفی شده است. (تاسكی و بویلو ، 2010: 179) و كراچ وریچی (1999) نیز در مدل مفهومی معروف خود در زمینه رقابتپذیری مقاصد، امنیت را یكی از عوامل تعیینكننده رقابتپذیری معرفی كردهاند (میسون ، 2003: 126).
این کتاب با حمایت جامعه تورگردانان ایران و آقای حمید جاهدی توسط انتشارات آوای ظهور به چاپ رسیده است.
نوشتن دیدگاه