منطقه سرعین از حیث تقسیمات کشوری به محدوده ای با عنوان شهرستان سرعین از استان اردبیل و به مساحت تقریبی 515 کیلومتر مربع وسعت و در 23 کیلومتری اردبیل در دامنه کوه سبلان، اطلاق می گردد. این شهرستان از غرب به شهرستان نیر، جنوب به بستر رودخانه بالیقلو چای، شرق به اردبیل و شمال به شهرستان مشگین شهر(لاهورد) محدود می گردد.
نام این شهر در ادوار گذشته بصورت ساری قیه بوده که با گذشت زمان بصورت سارقین، سرائین و سرقین و در نهایت سرعین در آمده است. این شهر به علت چشمه های آب معدنی فراوان، مشهور شده است. سرعین دارای ده ها چشمه آب گرم معدنی است که از کوه سبلان سرچشمه می گیرند. چشمه های آب معدنی معروفی از قبیل گاومیش گلی، بش باجیلار، مجتمع آب درمانی سبلان و...
آب و هوای دلپذیر و معتدل اولین جاذبه ای است که قبل و بعد از ورود به شهر و منطقه سرعین، گردشگران از آن بهره مند می شوند و از عمده ترین دلایل روی آوردن گردشگران به این منطقه می باشد.
شهر سرعین مانند سایر نقاط این منطقه دارای تابستان های خنک و دلپذیر و زمستان های سرد و پر برف است. البته سرمای هوا مانع از ورود گردشگران به این منطقه نمی شود و گرمای طبیعی آب های معدنی عاملی برای افزایش جذابیت مسافرت زمستانی به سرعین است.
عسل و سرشیر معروفترین محصول و سوغاتی مناطق اطراف سبلان و به خصوص سرعین می باشد. دامنه ها و کوهپایه های حوالی سبلان به لحاظ تنوع گیاهی و ویژگی های اقلیمی، استعداد فوق العاده ای برای تولید عسل و زنبورداری دارد. بهترین نوع عسل در دامنه های پوشیده از سنبل، ریحان، پونه و گون سبلان تولید می شود و به سبب مرغوبیت شهرت بسیاری پیدا کرده است.
نوشتن دیدگاه