در عصر نوزدهم این هنر رواج داشته است و مرکز این هنر آذربایجان و مخصوصا شهر شکی بوده است. وسایل مورد نیاز برای دوخت آن هم از وسایل محلی و هم از وسایلی که از جاهای دیگر می آمد استفاده می کردند.
شامل: پارچه مخمل و ماهور که معمولا از رنگ هایی مثل آبی پررنگ، قرمز، سیاه استفاده می شد. وهمچنین نخ ابریشم.
کلمه تکل دوز به معنی کار دست می باشد که عموما در زندان های آن زمان وقتی اجازه نمی دانند نامه به خانواده خود بنویسند زندانیان با دوختن نقش و نگار روی پارچه مخمل با نخ ابریشم که هر نقشی که می زدند نشانه چیزی بود به خانواده های خود می فرستادند و دوختن این کار 3-4 سال طول می کشید. بعدها با الهام گرفتن از این روش سفره ها، کیف ها و رو بالشی های زیادی دوخته شد.
منبع: وب سایت رسمی جمهوری آذربایجان
ترجمه: گروه اولدوز توریسم