قره باغ - فرصتی فراگیر برای توسعه کشاورزی و باغبانی
منطقه قره باغ فرصتی فراگیر برای توسعه بخش کشاورزی – باغداری
آزاد سازی سرزمینهای اشغالی آذربایجان، برداشتن گامهای فوری را برای احیای اقتصادی قره باغ ضروری نموده است. پس از تامین زیرساخت های مناسب، باید اقدامات جدی برای توسعه بخشهای مختلف اقتصادی در این منطقه به ویژه در حوزه کشاورزی بعمل بیاید.
طبق مرکز تجزیه و تحلیل اصلاحات، در نتیجه اشغال قره باغ توسط ارامنه، 280،000 هکتار جنگل، حدود 1 میلیون هکتار زمین های حاصلخیز، 127،700 هکتار زمین برای انجام کشت آبی، 34،600 هکتار باغات انگور و دیگر محصولات باغی، 1200 کیلومتر تجهیزات سیستم آبیاری به دست اشغالگران افتاد و 120،000 هکتار زمین قابل کشت در 5 منطقه خارج از سرزمین های اشغالی بدلیل ممانعت های آبی، به منطقه غیر فعال تبدیل گردید و عملا از کاربری اقتصادی خارج شد. همچنین تعداد 220000 راس انواع دام بصورت غنیمت در اختیار تروریستهای ارمنستان قرار گرفت.
قبل از اشغال این منطقه حدود 40-35 درصد از محصولات کشاورزی تولید شده آذربایجان را تأمین می کرد. این اراضی دارای پتانسیل ها زیاد برای توسعه کشت انگور، تنباکو، پنبه، پیله، میوه و سبزیجات، سیفی جات و پرورش دام می باشد. در عین حال، امکان توسعه صنایع فرآوری و صنایع غذایی وجود دارد.
در حال حاضر میزان خودکفایی در کشور برای گوشت و فرآورده های گوشتی 5/82 درصد و شیر و فرآورده های لبنی 2/86 درصد است. طبق پیش بینی های بعمل آمده، پس از از سرگیری فعالیت اقتصادی در سرزمین های آزاد شده، افزایش زیادی در این نوع محصولات مشاهده خواهیم کرد. همچنین میزان خودکفایی غلات در حال حاضر (به استثنای شالیزار) در آذربایجان به 70 درصد می رسد.
طبق داده های رسمی، در دوره اتحاد جماهیر شوروی، اقتصاد گوبادلی بر پایه غلات، دام، توتون، پیله و انگور بود. در این منطقه سالانه 15000 تن غلات، حدود 12000 تن خوراک دام، به طور متوسط 2000 تن تنباکو، 1200 تن گوشت و 2000 تن محصولات لبنی تولید می شد. سالانه به طور متوسط 3000 تن انگور به دیگر مناطق فروخته می شد. یکی از محصولات این منطقه تولید پیله بود. سالانه 60-70 تن پیله تولید و به دولت تحویل داده می شد. تا دهه 1960، این منطقه همچنین به شالی کاری مشغول بود. برنج گوبادلی مرغوب ترین برنج در جمهوری آذربایجان بود.
منطقه زنگیلان واقع در دامنه های قره باغ، از نظر اقتصادی به طور عمده منطقه کشاورزی محسوب می شود و دارای 29 مزرعه دولتی، 1 مزرعه زنبورداری، 4 تعاونی و 3 مزرعه دهقانی را تحت پوشش خود داشت. از 35548 هکتار زمین قابل کشت، 7204 هکتار برای کشت سالانه و 2،667 هکتار برای کشت گیاهان چند ساله، 207 هکتار برای مزارع علفزار و 22873 هکتار برای مراتع استفاده می شد. از 7204 هکتار، 4000 هکتار غلات، 307 هکتار تنباکو، 41 هکتار چغندرقند، 56 هکتار سیب زمینی، 33 هکتار سبزیجات و 10 هکتار خربزه اختصاص می یافت.همچنین 41 هکتار باغ و 2،047 هکتار برای کشت انگور در نظر گرفته می شد میزان تولید محصولات کشاورزی و باغی در طول سال، غلات به طور متوسط 3180 تن، تنباکو 1700 تن، پیله 80 تن، خربزه 30 تن، سیب زمینی 20 تن و انگور 18000 تن بوده است.
مزارع عمومی منطقه درای 9340 راس دام بزرگ، 12000 راس گوسفند و بز از جمله 1300 راس گاو و گاومیش، 310 تن گوشت، 1700 تن شیر و 11.5 تن پشم از جمله 30 راس خوک بود. در مزارع خصوصی 43000 راس دام بزرگ، 92000 راس گوسفند و بز، 1400 زنبور عسل و 287000 اصله درخت میوه وجود داشت. یک مجموعه مرغداری با ظرفیت 12000 پرنده در منطقه وجود داشت.
قبل از اشغال، منطقه جبرائیل دارای 40 هکتار جنگل، 58585 هکتار زمین قابل کشت و 1079 هکتار باغ بود. این منطقه دارای دو کانال آبیاری بزرگ و توسعه یافته در بخش کشاورزی داشت. در دوره پیش از اشغال، اهالی این منطقه بلحاظ اقتصادی عمدتاً به کارهای انگورداری، دامداری، کشت غلات، مرغداری و پیله مشغول بودند.
اساس اقتصاد منطقه فیزولی کشاورزی بود. این منطقه با وجود خاکهای خاکستری، شاه بلوطی، قهوه ای خاکستری مناسب برای کشاورزی بود. قبل از اشغال اهالی این منطقه به کار کشت غلات، دامداری، تاكستانداری، پرورش گوسفند، مرغداری و پرورش پیله به طور گسترده مشغول بودند. مساحت زمین های کشاورزی 85000 هکتار بود. 50.9 هزار هکتار مراتع وجود داشت. برای آبیاری این منطقه سد کندلان روی رودخانه کندالان و کانال های آبیاری منبعث از آن در نظر گرفته شده بود. زمینهای آبیاری 24 هزار هکتار بود. قبل از اشغال، 17.600 راس گاو، 70 هزار راس گوسفند و بز نگهداری می کردند.
بدلیل اشغال بودن 70٪ منطقه اغدام بیش از 40 هزار هکتار زمین های قابل کشت این منطقه در اختیار ارامنی ها قرار داشت و آذربایجان فقط می توانست 17 هزار هکتار از این اراضی را زیر گلوله های مزدوران ارمنستان زیر کشت ببرد. این منطقه دارای منطقه مطلوبی برای توسعه کشاورزی است. اساس اقتصاد منطقه دامداری، تولید محصولات زراعی، زنبورداری و باغداری بود.
تا سال 1992، 40211 دام های بزرگ و 244،000 حیوان بز و گوسفند، 44،235 کندو زنبور عسل و 1470 هکتار درخت میوه در مزارع دولتی و خصوصی منطقه وجود داشت. غلات در 3438 هکتار، علف های چند ساله در 245 هکتار و سیب زمینی در 31 هکتار کاشته می شد. به طور کلی 29.5 هزار نفر از 36.1 هزار نفر توانمند منطقه در آن زمان در کشاورزی کار مشغولیت داشتند. هر ساله 6000 تن شیر، 5000 تن گوشت و بیش از 400 تن پشم به دیگر ایالت های منطقه فروخته می شود.
همانطور که مشاهده می شود، پتانسیل مناطق آزاد شده از نظر توسعه کشاورزی بسیار گسترده است. به منظور استفاده موثر از این پتانسیل ها، مهم است که ساختارهای مربوطه از قبل موجود باشند.
ارتباط با گروه مشاورین آذربایجان - اولدوز توریسم
دفتر تهران - ایران: 0098-21-66890689
پشتیبانی ایران: 0098-930-6905440
دفتر باکو - آذربایجان: 00994-12-3100482
پشتیبانی آذربایجان: 00994-55-8824921
پشتیبانی آذربایجان: 00994-55-2244678
www.UlduzTourism.com