کشور آذربایجان
نخجوان
گنجه
اطلاعات مورد نیاز
این کشور از کشورهای نفت خیز دنیا است و نفت بخش بزرگی از اقتصاد آن را تشکیل می دهد. باکو، پایتخت و بزرگترین شهر کشور آذربایجان است که در سواحل غربی دریای خزر واقع شده و جمعیت آن طبق سرشماری سال 2015 بالغ بر 3000000 نفر است و قدمت آن به بیش از 1000 سال می رسد. باکو به سه قسمت و به 12 منطقه تقسیم شده است.
جمعیت جمهوری آذربایجان بر اساس آمار 2019 نزدیک به 10000000 نفر می باشد. از این تعداد حدود 91 درصد را آذربایجانی ها تشکیل می دهند و باقی را اقوام دیگری از قبیل کردها، قفقازی ها، لزگی ها،و تالشی ها تشکیل می دهند.
جمهوری آذربایجان دارای چندین نوع اقلیم آب و هوایی متنوع می باشد. درجه هوای متوسط در مناطق جلگهای شمال و شرق کشور تا ۶ درجه سانتیگراد در زمستان و ۲۶ درجه سانتیگراد در تابستان میرسد، در حالیکه در مناطق کوهستانی غربی (قره باغ) زمستانها تا 12- درجه در زمستان و ۱۲ درجه سانتیگراد در تابستان میرسد. بطور کلی شمال و شرق کشور دارای آب و هوای نسبتاً خشک و کوهستانی است در حالیکه منطقه جنوب شرقی آب و هوای مرطوب و ملایمی دارد. مناطق غربی شامل قره باغ و نخجوان نسبتاً مرطوب و کوهستانی هستند. مناطق مرکزی شامل جلگههای وسیع مستعد کشاورزی بوده و توسط رود کر سیراب میشوند.
کشور آذربایجان در شمال ایران واقع و با کشورهای روسیه، گرجستان، ترکیه، ارمنستان، ایران و دریای خزر همسایه است. وسعت جمهوری آذربایجان 86600 کیلومتر مربع می باشد.
منطقه زمانی: 4+ ساعت جهانی
سوغاتی: باقلوای مخصوص، شکلات متنوع و ...
آذربایجان دارای تاریخ و تنوع غذایی پرباری است. از غذاهای مهم آن می توان به دلمه، کوفته، شاه پلو، لوله کباب، و از شیرینی ها به شکر بوره، باقلوا، و انواع مرباها اشاره کرد.
قیمت اقلام خوراکی در مقایسه با ایران، مناسب است و در برخی موارد ارزانتر است.
اقتصاد آذربایجان بیشتر به صنعت نفت وابسته است، اما در سالهای اخیر صنعت توریسم نیز پیشرفت چشم گیری داشته است.
برای سفر به آدربایجان راههای مختلفی وجود دارد.
1- زمینی (از طریق آزانسهای مسافرتی معتبر)
2- ماشین شخصی (گواهینامه بین المللی و کاپتاژ وسیله نقلیه لازم می باشد)
3- هوایی (با هواپیمایی ایران ایر و آزال آذربایجان)
4- دریایی (از طریق بندر انزلی و نوشهر)
گالری کشور
توضیحات
با وقوع انقلاب سوسیالیستی در اکتبر 1917، به مرور برخی از جمهوری های منطقه قفقاز و آسیای میانه تحت سلطه شوروی در آمدند. طی فراز و نشیب هایی که از سال 1911 در قفقاز جنوبی اتفاق افتاد، بخش شمالی منطقه آذربایجان ضمیمه خاک روسیه گردید. در مارس 1917 حزب مساواتیان در باکو دست به قیام زدند و دو ماه بعد در تاریخ 27 مه 1918 شهر تفلیس و بعد گنجه را به عنوان پایتخت خود انتخاب کردند و نام حکومت خود را جمهوری آذربایجان نام نهادند. در 1919 نواحی مغان و لنکران تحت حاکمیت جمهوری سوسیالیستی شوروی قرار گرفت و با به وجود آمدن بحران های سیاسی و اقتصادی در حکومت مساوتیان، این حکومت در 28 آوریل 1920 سقوط کرد و کمیته انقلاب به رهبری نریمان نریمانف، که تحت حمایت حزب کمونیست شوروی بود، اعلام حاکمیت کرد و نام آن منطقه را «جمهوری شوروی سوسیالیستی آذربایجان» نهاد. در سال 1991 به تدریج روند استقلال جمهوری های خودمختار شوروی، آغاز شد تا این که در 25 دسامبر 1991 جمهوری شوروی سوسیالیستی رسما منحل گردید. در هجدهم اوت 1991 استقلال آذربایجان اعلام شد و در اکتبر همان سال، توسط نخستین رییس جمهور آذربایجان، ایاز مطلب اف که پیشتر سمت ریاست حزب کمونیست آذربایجان را بر عهده داشت، تصویب گردید و از آن تاریخ به بعد به عنوان «جمهوری آذربایجان» اعلام موجودیت کرد.
برای مشاهده قیمت ویزا باکو بر روی بنر زیر کلیک کنید